Cheap Stock Fallacy
De
"Cheap Stock Fallacy"
is een bekende valkuil voor het kopen van goedkope aandelen.
Deze valkuil is een cognitieve neiging waarbij beleggers de
voorkeur geven aan het kopen van aandelen met een lagere
absolute prijs per aandeel, in de veronderstelling dat deze
"goedkoper" zijn of een betere waarde bieden in vergelijking met
aandelen met een hogere prijs per aandeel. Deze neiging negeert
vaak de algehele marktkapitalisatie, financiële gezondheid en
groeivooruitzichten van het bedrijf.
De misvatting ligt in het geloof dat een aandeel met een lagere
prijs meer ruimte heeft voor prijsstijging, wat niet
noodzakelijkerwijs waar is. Beleggers die in deze val trappen,
kunnen meer fundamenteel solide beleggingen over het hoofd zien
ten gunsten van aandelen die enkel op basis van hun lagere
aandelenprijs minder duur lijken. Het is belangrijk om te
begrijpen dat de prijs van een aandeel op zichzelf niet veel
zegt over de waarde of het potentieel van het bedrijf.
Deze neiging kan leiden tot ongefundeerde
beleggingsbeslissingen, omdat beleggers zich laten leiden door
de nominale prijs van een aandeel in plaats van zich te richten
op meer relevante financiële indicatoren en analyses. Het is een
voorbeeld van hoe onze perceptie van getallen en waarde ons kan
misleiden in financiële besluitvorming.
In de context met Bitcoin en de recente goedgekeurde Bitcoin
Spot ETF’s is dit juist positief. Waar beleggers eerst van
mening waren dat $42.000 voor 1 BTC veel te duur is, kunnen ze
nu aandelen kopen in Spot ETF’s die verhandeld worden voor
tussen de $30 en $50, afhankelijk van welk fonds ze kiezen.
Volgens bovenstaande fallacy zouden beleggers nu eerder geneigd
zijn om in te stappen omdat het goedkoper lijkt.